کد مطلب:1913
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:17
چرا بين بعضي از روحانيون محترم اختلاف و درگيري است؟
اختلاف و درگيري ميان انسانها يك امر قهري و فطري ميباشد، چون به تعداد نفوس انسانها سليقه وجود دارد و تفاوت بين سلايق، يك مسئلة واضح و روشني است.
پس اين كه بايد همه يك جور فكر كنند و يك منبا داشته باشند و هيچ گونه اختلافي باهم تداشته باشند، فكري است غلط و متنافي با طبيعت آدمي.
به علاوه، اختلاف آرا اگر جنبة سياسي و صيغة گروه گرايي و جناح بازي نداشته باشد و نشانة عناد و دشمني نباشد، ماية بالندگي و رشد جامعه مي باشد، زيرا در اثر تضارب آراي مثبت، استعدادها شكوفا شده و جامعه به تعالي ميرسد.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: اختلاف اُمتي رحمتهْْ؛ اختلاف و اصطكاك انديشههاي امت من رحمت است1[1].
گفتني است: امامان معصوم(ع) از جمله حضرت امام صادق در يكي از بيانات خود فرمود: مراد از اختلاف تردد و اياب و ذهاب گروهي از مردم در حوزة علميه براي كسب معارف اسلامي و انذار بين مردم است.
به هر حال اكثر اختلاف ميان روحانيون ناشي از سليقه است، نه ريشهاي.
متأسفانه گاهي اختلاف بين روحانيون رنگ سياسي دارد و گاهي نيز غرض ورزي.
اين نوع اختلاف خطرناك است و تنها دشمنان اسلام و نظام و روحانيت از آنان بهرهمند ميگردند و حتماً دشمنان اسلام به طور غير مستقيم در آن نقش دارند، چون اتحاد و يك پارچگي ملت را موجب تقويت اسلام و نظام ميدانند.
[1] محمد تقي فلسفي،بحار،ج1،كتاب علم،باب آداب طلب العلم و احكامه،ص227،حديث 19.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.